คุยกันหลังเกม: เปลี่ยนเกม เกมเปลี่ยน

เข้าใจว่าเกมที่เราบุกไปเยือนมาบตาพุดฯ เราตั้งธงว่าต้องเป็น 3 แต้มเท่านั้น เนื่องจากในวันอังคารที่ 25 นี้ก็จะมีงานเปิดตัวสโมสรฯ ถ้าเป็นผลอย่างอื่นก็นับว่าน่าผิดหวัง และสุดท้ายหลังนกหวีดยาวจากผู้ตัดสิน ผลก็ออกมาไม่ได้ตามที่มุ่งหวังอีกครั้ง เราแพ้เจ้าบ้านไปด้วยสกอร์ 1-0

และก็เป็นการบวกสถิติการไม่เคยชนะ “พยัคฆ์บูรพา” จาก 4 เป็น 5 นัด รวมถึงสร้างสถิติใหม่ที่ไม่น่าจดจำ เปิดหัว 2 นัดแรกด้วยการเก็บคะแนนน้อยที่สุดนับตั้งแต่ก่อตั้งสโมสรฯ มา (2009 - 4 แต้ม, 2010 – 4 แต้ม, 2011 – 4 แต้ม, 2012 – 3 แต้ม, 2013 - 4 แต้ม และฤดูกาล 2014 ลงสนามในลีก 2 นัด เก็บได้เพียง 1 แต้ม เท่านั้น)

สร้างสถิติใหม่ที่ไม่น่าจดจำ เปิดหัว 2 นัดแรกด้วยการเก็บคะแนนน้อยที่สุดนับตั้งแต่ก่อตั้งสโมสรฯ มา

ทั้งๆ ที่ผู้เล่นแต่ละราย ล้วนแล้วแต่พกชั่วโมงบินมาแบบเต็มกระเป๋า แต่กลับทำผลงานกันได้อย่างผิดฝา ผิดฟอร์ม รวมถึงเทพีแห่งโชคที่ดูจะใจร้ายกับเราไม่น้อย

มาว่ากันที่เกมในวันอาทิตย์ที่ผ่านมา ตามมุมมองส่วนตัว ครึ่งเวลาแรกถือว่าเราทำกันได้ดีทีเดียว ดีกว่าในนัดแรกค่อนข้างมาก เกมเราส่วนใหญ่เน้นการผ่านบอลสั้นๆ บุกโจมตีเจ้าถิ่นได้แบบไม่เป็นรอง ซึ่งถ้าหากจังหวะจบ ของสันต์ ตันกุล ในช่วงครึ่งแรก สามารถขยับป้ายสกอร์บอร์ดได้หล่ะก็ เชื่อว่าอย่างน้อยๆ เราคงมีคะแนนติดมือกลับบ้านได้แน่

แต่อย่างว่า คำว่า “ถ้า” ไม่มีที่ว่างในเกมการแข่งขันจริง ซึ่งตรงจุดนี้เราต้องยอมรับว่าเรายังไม่เฉียบขาดพอในจังหวะสุดท้าย

ในเกมแดนกลางเราขับเคลื่อนได้ดีกว่าในนัดแรกชัดเจน โดดเด่นที่สุดคงเป็น สมเจตน์ เกษารัตน์ ที่คุมแดนกลางไว้ได้ดี บวกกับเบญจพล คล้อยเอี่ยม ที่วิ่งทำลายเกมคู่แข่งแบบผึ้งงานที่ไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย

รูปเกมรวมๆ ในครึ่งแรกสูสี แม้จะดูเป็นเราที่ทำเกมรุกเข้าใส่ได้มากกว่า แต่จังหวะสวนกลับของมาบตาพุด ก็ดูโดดเด่นเช่นกัน โดยเฉพาะทีมเวิร์คที่สอดประสานกันอย่างลงตัว การจ่ายบอลเน้นแม่นยำ เล่นกันไม่มากจังหวะ และเกือบที่จะเผด็จศึกได้เช่นกันในช่วงทดเจ็บ

แต่แล้วเมื่อครึ่งเวลาหลังเริ่มขึ้น เราก็พับแผนที่เล่นในครึ่งเวลาแรกทิ้งไปเสีย ด้วยการส่ง ปิติพงษ์ กุลดิลก ลงมาเน้นจังหวะบอลยาวเป็นหลักแทน
 

ย้ำว่าด้วยมุมมองส่วนตัว มองว่านี่คือจุดเปลี่ยนในเกมนี้อย่างแท้จริง รูปเกมจากที่ดูไหลลื่น กลับติดๆ ขัดๆ จากที่บุกเข้ามากกว่า กลายเป็นเราที่จวนไปเจียนมา หลายหน

การวางบอลยาวของทีมเรา ดูจะไม่ใช่เคมี ที่เข้ากันสักเท่าไหร่ เรียกว่าในครึ่งเวลาหลัง บอลเข้าหัว ปิติพงษ์ กุลดิลก แบบนับครั้งได้ บวกกับแนวรับของมาบตาพุด ที่ใช้ 2 แข้งผิวสียืนขวางหน้าประตู รวมถึงประตูผิวสีร่างใหญ่ ก็ทำให้การโจมตีกลางเวหาดูจะไปไม่เป็นอีกครั้งในเกมนี้
 

แดนกลางที่เคยทำกันได้ดีในครึ่งเวลาแรก กลับหายไปจากเกมดื้อๆ เหมือนในเกมนัดแรก เอดู กับ บัวเต็ง ก็ดูจะขาดแรงสนับสนุนลงไปแบบทันตา

ซ้ำร้ายเรายังมาเสียประตูจากจังหวะแดนหลังตัดสินเช็คล้ำหน้าพลาด ซึ่งก็เพียงพอที่ฝั่งเจ้าบ้านจะลงโทษเราด้วยประตูโทนในเกมวันนี้

โอกาสเข้าทำในวันนี้ใช่ว่าเราจะไม่มี แต่ต้องยกความดีความชอบให้กับ อัลเฟร็ด มิลด์ ที่ปฏิเสธทุกโอกาสจบสกอร์ของเราวันนี้ได้ทั้งหมด
 

เกมจบ ทุกอย่างยังคงดำเนินต่อไปตามหน้าที่ของมันต่อไป แต่เชื่อเหลือเกินว่า การพ่ายแพ้ในนัดที่ผ่านมาอาจสร้างแรงกระเพื่อมภายใน “ป้อมปราการ” ได้ไม่มากก็น้อยเป็นแน่