ขอบคุณสมาคมฯ จากอัฒจันทร์ไม้สู่มาตรฐานอาชีพ

"ไม่ได้ สมุทรปราการจะไปใช้สนามเดียวกับไทยซัมมิทไม่ได้ ลีกเดียวกัน ดิวิชั่นเดียวกัน จะใช้สนามร่วมกันไม่ได้ เพราะ 1 สนามสามารถใช้ได้เพียง 1 สโมสรเท่านั้น เพื่อแนวทางการพัฒนาแฟนคลับที่ดี" เหตุผลโลกแตกจากสมาคมฯ และนี่คือจุดเริ่มต้นของทุกปัญหาเรื่องสนามของสมุทรปราการเอฟซี สโมสรฟุตบอลจังหวัดสมุทรปราการ หรือที่เรียกกันว่า "สมุทรปราการเอฟซี" ทีมระดับจังหวัดต้องพเนจรหาสนามที่จะใช้ทำการแข่งขัน ฟุตบอลอาชีพลีกภูมิภาค ดิวิชั่น 2 โดยสิ่งแรกที่สโมสรคำนึงถึงคือ "ต้องอยู่ในจังหวัดสมุทรปราการ" สวนทางกับแนวทางของสมาคมฯ ที่ต้องการ "ความเป็นมาตรฐานระดับ 5 ดาวของเอเอฟซี" เจออุบัติเหตุตั้งแต่นัดแรก จนต้องไปใช้สนามธนาคารกรุงเทพ ต่อด้วย กกท. บางพลี และได้กลับมาใช้นายเรือ สุดท้ายไปยื้อกันสุดๆ ที่ ม. หัวเฉียว ทุกสนามที่สมุทรปราการเอฟซีได้ใช้งานที่ผ่านมานั้น มาตรฐานสนาม สิ่งอำนวยความสะดวก ห้องต่างๆ รั้ว ป้าย อัฒจันทร์ไม้ ทุกสิ่งอย่างไม่ผ่านมาตรฐานระดับ 5 ดาวของเอเอฟซี โดนกดดันทุกอย่างถึงขั้นยื่นคำขาดหากหาสนามไม่ได้ก็ ถอนทีมไปซะ ไม่งั้นจะไม่มีการแข่งขันเกิดขึ้นของสมุทรปราการเอฟซีในเลก 2 ยังดีที่ได้ ท่านวรวีร์ มะกูดี และท่าน องอาจ ก่อสินค้า ช่วยประสานงานให้สามารถใช้งานที่ สนามศูนย์ฝึกกีฬาเฉลิมพระเกียรติบางมดได้แม้ไม่ได้อยู่ในจังหวัดสมุทรปราการ แต่ก็ยังเฉี่ยวๆ สิ่งที่เปลี่ยนไปคืออัฒจันทร์ไม้ สู่อัฒจันทร์ปูน เก้าอี้แม้จะเก่าไปหน่อยแต่ได้มาตรฐาน ทุกอย่างได้มาตรฐานการจัดการแข่งขันระดับ 5 ดาวของเอเอฟซี สิ่งอำนวยความสะดวกทั้งห้องกรรมการมีห้องน้ำในตัว ห้องทีมเหย้า ห้องทีมเยือน ห้องน้ำชาย-หญิงสำหรับแฟนบอล เครื่องขยายเสียง ประตูเข้าออกต่างๆ เจ้าหน้าที่กับแฟนบอลเป็นสัดส่วนมาก ทำให้การเก็บค่าชมการแข่งขันเป็นกอบเป็นกำสร้างรายได้เข้าสโมสร ก้าวสู่ความเป็นอาชีพมากขึ้น จากอัฒจันทร์ไม้ที่เก็บค่าตั๋วได้เพียงหลักร้อย จนวันนี้ทะลุหลักหมื่นบาท โดยนัดล่าสุดเกมกับนครนายกสามารถเก็บได้ถึง 16,400 บาท หากวันข้างหน้าแฟนคลับเจ้าถิ่นขยายตัวมากขึ้น และแฟนคลับทีมเยือนแต่ล่ะทีมมีจำนวนตามมาเชียร์เกมเยือนมากขึ้น ก็จะสามารถเพิ่มรายได้ให้แต่ล่ะทีมอีกเป็นเท่าตัว ขอขอบคุณสมาคมฯ ที่ผลักดันทุกๆ อย่าง ยกทุกๆมาตรฐาน ทำให้แต่ล่ะสโมสรมีรายได้ ซึ่งนั่นหมายถึง การเข้าใกล้ความเป็น "ฟุตบอลอาชีพ"